اختلافات بر سر نام دامنه در اینترنت
از انجایی که بیشتر شرکت ها و کمپانی ها اطلاعات و محصولاتشان رابا ایجاد وب سایت در بستر اینترنت قرار می دهند , درگیری بر سر نام دامنه های اینترنتی طی چند سال اخیر متداول تر شده است.
در این مقاله اختلافات مربوط به نام دامنه در جامعه اینترنتی مورد بحث قرار می گیرد.
قبل از ورود به مسائل حقوقی مرتبط با موضوع نام دامنه ضروری است که آشنایی مختصری با نام های دامنه و موضوعات فنی مرتبط با نام دامنه داشته باشیم .
تعریف نام های دامنه
نام های دامنه به طور مختصر آدرس های اینترنتی هستند که کاربران با وارد نمودن آنها در مرورگرهای اینترنتی (browser) به محتوای سایت مورد نظر خود دست می یابند. با استفاده از نام های دامنه ایمیل ها فرستاده و صفحات وب پیدا می شوند. به عنوان مثال ادرس وب برای وب سایت مایکروسافت www.microsoft.com می باشد.در حالی که ممکن است
Bill Gates یک ایمیل ادرس مانند bill@microsoft.com هم داشته باشد.(که هر دوی آنها از نام دامنه .microsoft.com استفاده می کنند.) بدون نام دامنه یک کامپیوتر نمی تواند تشخیص دهد که کجا را باید برای یک صفحه وب جست و جو کند و مسیریاب های (روتر) ایمیل نیز نمی توانند ایمیل ارسال کنند.
نام های دامنه به سلسله مراتب هایی تقسیم می شوند. بالاترین مرتبه این سلسله مراتب بعد از اخرین نقطه در یک نام دامنه قرار می گیرد. در microsoft.com بالاترین مرتبه نام دامنه .com. است که .com متداول ترین نام دامنه مرتبه بالا است و برای نشان دادن اینکه نام دامنه متعلق به شرکت های تجاری است استفاده می شود.
یکی دیگر از رایج ترین نام های دامنه مرتبه بالا شامل .org می شود که متعلق به سازمان های غیرانتفاعی است . .net متعلق به سازمان های مرتبط با اینترنت و شبکه است . .edu متعلق به دانشگاه ها و دانشکده ها است و .gov متعلق به نهاد های دولتی است.
علاوه براین نام های دامنه عمومی هر کشور هم یک نام دامنه مرتبه بالای ویژه دارد.به عنوان مثال ca. یک دامنه در کشور کانادا را نشان می دهد, .ie یک دامنه ایرلندی را نشان می دهد و .ir نشان از یک دامنه در کشور ایران را دارد.
دعاوی که حول نام های دامنه به وجود می ایند شامل نام های دامنه مرحله دوم هستند.نام مرحله دوم نامی است که به سمت چپ نام های دامنه مرتبه بالا در یک آدرس اینترنتی هدایت می شوند .به عنوان مثال در آدرس www.microsoft.com نام دامنه مرتبه دوم Microsoft. است.
دو نام دامنه مرتبه دوم یکسان نمی توانند در زیر یک دامنه مرتبه بالایی همزیستی داشته باشند.به عنوان مثال اگرچه هر دو شرکت Delta Faucet و Delta Airlines باید نام دامنه ای شبیه به “delta.com” را داشته باشند اما فقط یک شرکت Delta می تواند نام دامنه “delta.com” را به مالکیت داشته باشد.
بسیاری از ترکیب های نام های دامنه مرتبه اول ودوم یک عبارت بی همتا بوده و امکان اینکه این ترکیب را بتوان تکرار نمود وجود ندارد.
چگونه نام های دامنه اختصاص داده می شوند:
به منظور ثبت یک نام دامنه مرتبه دوم در زیر یک دامنه سطح بالا , یک درخواست باید به سازمانی که جایگاه معین کردن نام برای دامنه سطح بالا را دارد, ارسال شود.این سازمان در ایران نیک نام دارد و آدرس آن www.nic.ir است که تحت نظر پژوهشگاه دانش های بنیادی فعالیت می کند.
مدیریت و سیاستگذاری نام های دامنه در سراسر جهان متعلق به موسسه غیرانتفاعی تحت عنوان icann است که وظیفه های این موسسه ضمانت تخصیص آدرس پروتکل اینترنت برای یک فضا در اینترنت , واگذاری پروتکل شناسه سیستم مدیریت نام دامنه سطح بالا و مدیریت ریشه کارگزارها (root server) است.
دعاوی نام دامنه
به علت افزایش محبوبیت و شهرت اینترنت , شرکت ها به این نتیجه رسیدند که داشتن یک نام دامنه که مشابه نام شرکت یا نام یکی از محصولاتشان است می تواند بخش باارزشی برای حضورشان در اینترنت باشد. شرکتی که می خواهد یک نام دامنه را به دست اورد می بایست با مراجعه به پایگاه های اینترنتی ثبت دامنه و جست و جوی نام مورد نظر از آزاد بودن آن نام و یا رزرو شدن توسط شخص دیگر اطمینان یابد. وقتی که یک شرکت متوجه می شود که نام دامنه متناظر با نام شرکت آنها یا علامت تجاری محصولاتشان متعلق به شخص دیگری است در این صورت شرکت می تواند یک نام دیگر انتخاب کند یا اینکه
مبارزه برای بازپس گیری نام دامنه را آغاز نماید.
شایع ترین مثال در خصوص دعاوی نام دامنه در ایران مربوط به طرح دعوی شرکت فیس بوک برای بازپس گیری نام دامنه facebook.ir است که این شرکت توانست با طرح دعوا در سازمان جهانی مالکیت معنوی که زیر نظر سازمان ملل اداره می شود (wipo) نسبت به بازپس گیری این نام از مالک ایرانی آن اقدام نماید اگر چه دفاعیات جوان یزدی صاحب دامنه نیز که مدعی بود این نام را قبل از این فیس بوک و صرفا برای ایجاد یک سایت که کتاب های مطالعه شده توسط وی را نمایش می دهند را به جایی نبرد.دعوای دیگر در این رابطه به دامنه google.ir اختصاص دارد که رأی صادره در خصوص این دامنه به شرح زیر می باشد:
مرکز وساطت و داوری سازمان جهانی مالکیت فکری
حکم هیات اداری
شرکت google inc. به طرفیت (م=ج)
شماره پرونده : dir 5002-1000
۱-طرفین دعوی
خواهان:شرکت google inc. به نشانی امریکا , ایالت کالیفرنیا, مونتین ویو, با وکالت خانم (ر-ها)
خواننده:آقای (م-ج) به نشانی جمهوری اسلامی ایران , رفسنجان
۲-نام دامنه و مرکز ثبت
نام دامنه مورد ترافع (google.ir) که نزد مرکز ثبت نام دامنه و ادرس اینترنتی ایران به ثبت رسیده است.
۳-گردشکار:
شکایتی نزد مرکز وساطت و داوری سازمان جهانی مالکیت فکری (مرکز داوری) در مورخ ۱۰ ژانویه ۲۰۰۵ مطرح گردید.در همان روز ۱۰ ژانویه ۲۰۰۵ مرکز داوری استعلام ثبت نام دامنه را از طریق پست الکترونیک به مرکز ثبت نام دامنه ایران ارسال کرد.
مرکز ثبت نام دامنه ایران در تاریخ ۱۱ ژانویه ۲۰۰۵ ازطریق پست الکترونیک پاسخ استعلام مبنی بر اینکه نام دامنه مورد ترافع به نام خوانده ثبت رسیده و نیز مشخصات و جزئیات نام دامنه را به مرکز داوری اعلام نمود.
مرکز داوری با بررسی های لازم اعلام داشت که دعوی منطبق با قواعد شکلی مربوطه و صحیحا مطرح گردیده است.
مرکز داوری دعاوی مذکور را به طور رسمی از طریق پست الکترونیک به خواننده ابلاغ نمود و رسیدگی در تاریخ ۱۲ ژانویه ۲۰۰۵ آغاز گردید.مهلت قانونی پاسخگویی خوانده به دعوی مطروحه اول فوریه ۲۰۰۵ بوده که پاسخ خوانده در تاریخ ۲۸ ژانویه ۲۰۰۵ در مرکز داوری از طریق پست الکترونیک ثبت گردید.
مرکز داوری آقای ……را در تاریخ ۴ فوریه ۲۰۰۵ به عنوان عضو انفرادی هیات داوری تعیین نمود.هیات رسیدگی ضمن اعلام پذیرش , مراتب بی طرفی و استقلال خود را منطبق با مقررات اعلام داشت.
۴-سوابق:
خواهان مدارک ثبت علامت google را به نام خود در کشور های مختلف جهان تقدیم داشته است.خواهان مالک تعداد بسیاری از نام های دامنه ثبت شده google در کشورهای مختلف می باشد.خوانده نام دامنه مورد ترافع را به ثبت رسانده و استفاده می نماید .
۵-دفاعیات طرفین:
الف:خواهان
نام دامنه مورد ترافع با علائم تجارتی خواهان یکسان می باشد.
خوانده هیچ حق یا منافع مشروع در مورد نام دامنه مورد دعوی ندارد.
خوانده از نام دامنه مذکور جهت ارائه خدمات جست و جو استفاده نموده که تقلیدی از خدمات جست و جوی خواهان بوده و این موید عدم وجود حسن نیت خواهان در ارائه خدمات و کالاها می باشد.
بر اساس رویه ها و استدلال های سابق هیات در مورد پرونده شماره d2000-0847 در خصوص نام دامنه madonna.com استفاده بر اساس شهرت دیگری موید عدم وجود حسن نیت در ارائه خدمات و کالاها می باشد .
خوانده هیچ گونه شهرت یا معروفیتی در خصوص نام دامنه مذکور ندارد.نظر به اینکه نام دامنه مورد ترافع باعلائم تجارتی خواهان یکسان می باشد که خوانده از آن استیفا بلاجهت می نماید و هر شهرت و معروفیتی که برای خوانده حاصل شود ناشی از شهرت علائم تجارتی و حسن نیت خواهان می باشد.
در صورت نیاز به مشاوره حقوقی با وکلای متخصص می توانید با مشاوره حقوقی پاد تماس حاصل فرمایید.
دعاوی نام دامنه
خوانده از نام دامنه مورد ترافع به قصد گمراهی و منحرف نمودن مصرف کنندگان و لطمه زدن به شهرت علائم تجارتی google استفاده نامشروع و تجاری می نماید.مضافا خوانده از نام دامنه برای ارائه خدمات جستو جو بر اساس شهرت و اعتبار جهانی خواهان بدون رضایت وی استفاده می نماید.
خوانده نام دامنه مورد ترافع را با سو نیت ثبت و استفاده می نماید.
خوانده نام دامنه را به منظور فروش , اجاره و انتقال به خواهان که مالک علایم تجارتی google می باشد یا به رقیب تجاری خواهان , به ازای مبلغ گزافی مازاد بر هزینه های ثبت نام دامنه به ثبت رسانده است.خوانده از خواهان تقاضای یک میلیون دلار اعتبار در ازای انتقال نام دامنه مورد ترافع نموده است.
خوانده هیچ گونه توجیه, عذر یا توضیح قابل قبولی برای ثبت نام دامنه غیر از موارد فوق ندارد.بر اساس مشهوریت علامت تجارتی خواهان google , خوانده از مالکیت خواهان بر علامت مذکور در زمان ثبت و استفاده از نام دامنه اطلاع داشته است.
ب-خوانده:
خوانده در پاسخ به دعوی خواهان مدعی است که وی نام دامنه مورد ترافع را به جهت منافع و علایق مشخص به ثبت رسانده و از آن استفاده تجارتی نمی نماید.همچنین خوانده اعلام داشته است که حاضر به فروش نام دامنه به هیچ قیمتی نمی باشد.خوانده مدعی است که شخصی مقیم کانادا با وی تماس گرفته و پیشنهاد همکاری موقت برای طراحی و برپایی یک وب سایت را به وی داده است و خوانده اجازه استفاده از نام دامنه را برای مدتی به طور مجانی به وی داده بود که شخص مقیم کانادا وب سایتی شبیه وب سایت خواهان طراحی نمود و پیشنهاد فروش را شخص مقیم کانادا به خواهان داده بود.خوانده اظهار می دارد که وی قصد دارد نام دامنه مورد ترافع را به نام خود نگاه دارد.وی مدعی است که نام دامنه ثبت شده به نام وی تحت شناسه ir می باشد و وی نیز که تبعه ایران می باشد می تواند هر نام دامنه ای را تحت شناسه ir به ثبت برساند.
۶-یافته ها و استدلالات
الف:یکسان بودن یا تشابه گمراه کننده
هیات رسیدگی تایید می نماید که علامت خواهان google با نام دامنه مورد ترافع یکسان می باشد.
متاسفانه در قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۴ ضمانت اجرای منع استفاده و یا انتقاال نام دامنه گمراه کننده به مالک اصلی پیش بینی نگردیده است.
ب-حقوق یا منافع مشروع:
خوانده اعلام می دارد که نام دامنه مورد ترافع را فقط برای علائق شخصی و برای نگهداری و نه برای استفاده به ثبت رسانده است.
علایق شخصی برای ثبت و نگهداری نام دامنه یکسان با یکی از مشهورترین علامت های جهانی مانند علامت خواهان google به نظر هیات رسیدگی مصداق استفاده مشروع غیرتجاری یا استفاده منصفانه از نام دامنه نمی باشد و باعث گمراهی و اشتباه مصرف کنندگان یا لطمه زدن به شهرت علائم تجارتی مورد ترافع می گردد . در پرونده حاضر , خواهان مدارک و دلایلی را ارائه نموده است که دال بر این است که نام دامنه مذکور برای وب سایتی استفاده می شود که تواما باعث گمراهی و اشتباه مصرف کنندگان و هم لطمه زدن به شهرت علائم تجارتی مورد ترافع می گردد.
در پرونده حاضر, خواهان مدارک و دلایلی را ارائه نموده است که دال بر این است که نام دامنه مذکور برای وب سایتی استفاده می شود که تواما باعث گمراهی و اشتباه مصرف کنندگان و هم لطمه زدن به شهرت و اعتبار علائم تجارتی خواهان می گردد.دفاعیات خواهان بر اینکه این اقدامات توسط شخص دیگری که نام دامنه مذکور را قرض گرفته بود انجام شده است با ادعای دیگر خوانده بر اینکه قصد استفاده از نام دامنه مذکور را نداشته است متناقض می باشد.
صرف نظر از دفاعیات فوق , خوانده هیچ دلیلی بر حقوق و یا منافع مشروع خود بر نام دامنه مذکور ارائه نداده است و هیات رسیدگی نیز به طرق دیگر از حقوق و منافع مشروع خوانده در خصوص نام دامنه مورد ترافع اطلاعاتی حاصل نکرده است.
خواهان مدعی است که هیچ گونه اجازه ای در خصوص علامت google به خوانده اعطا ننموده است ولی به هر حال برای خواهان دشوار می نماید که ثابت کند خوانده هیچ حق یا منافع مشروع و قانونی در مورد نام دامنه مورد ترافع ندارد.
خوانده علیرغم پاسخ به دعوی مطروحه و نیز مهلت کافی برای ارائه مدارک مثبت حقوق و منافع مشروع و قانونی بر نام دامنه مورد ترافع , هیچ مدرکی در این خصوص ارائه ننموده است.نتیجه هیات رسیدگی بر این عقیده است که دعوی خواهان ثابت است و خوانده هیچ گونه حق یا منافع مشروعی در خصوص نام دامنه مذکور ندارد.
ج-سوء نیت در ثبت و استفاده:
نظر به مشهوریت و معروفیت علامت خواهان google , بعید به نظر می رسد که خوانده از حقوق خواهان بر علامت مذکور در زمان ثبت نام دامنه اگاهی نداشته باشد.خوانده هیچ دلیل موجهی بر ثبت نام دامنه به جز میل و علاقه شخصی به نگهداری نام دامنه بدون قصد استفاده ارائه ننموده است . علیرغم ادعای خوانده, خواهان مدارکی را ارایه داده است که گویای سوءنیت خوانده در استفاده از نام دامنه مورد ترافع می باشد.
به نظر هیات رسیدگی ادعای خوانده به اینکه نام دامنه به طور مجانی توسط شخص دیگری اداره می شد ولی وب سایت مذکور را بدون اجازه خوانده راه اندازی نموده و استفاده می نموده است مقرون به صحت تلقی نمی شود.
در صورتی که دفاعیات خوانده مقرون به صحت تلقی شود, ولی ثبت نام دامنه به منظور میل و علاقه شخصی و استفاده از آن با سوءنیت همراه بوده است .
بر اساس رویه ها و استدلال های سابق هیات رسیدگی در دعوی شرکت ….به طرفیت….به شماره پرونده d2000-3000 عدم فعال بودن و استفاده نمی تواند به طور مطلق دلیل وجود سوءنیت در ثبت و استفاده از نام دامنه باشد ولی زمانی که هیچ توجیه و رابطه منطقی و واضحی درانتخاب نام دامنه به نام خوانده وجود نداشته و خوانده نیز هیچ توجیه و رابطه منطقی به هیات رسیدگی در انتخاب نام دامنه و دلایلی نیز بر عدم امکان گمراهی و اشتباه مصرف کننده ارائه ندهد دلیل ثبت و استفاده با سوءنیت تلقی می گردد.بنا به مراتب فوق هیات رسیدگی رای به ثبت و استفاده نام دامنه با سوءنیت صادر و اعلام می نماید.
رای:
بنا به دلایل فوق , مستندا به بند (ی) ماده ۴۴ مقررات و ماده ۱۵ آیین نامه , هیئت رسیدگی رای به انتقال نام دامنه google.ir به خواهان را صادر و اعمال می دارد.
هیات رسیدگی منفرد ۲۱ فوریه ۲۰۰۵
علاوه بر اقامه دعوی در مرکز وساطت و داوری سازمان جهانی مالکیت فکری , خواهان, شرکت google inc. می توانست از طریق دادگاه عمومی تهران نیز اقامه دعوی نمونده و حکم بر ابطال ثبت نام دامنه google.ir را به نام خوانده و ثبت نام دامنه مذکور به نام شرکت google inc. را تقاضا نماید.مطابق قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲ استفاده کننده از علایم تجارتی غیر به عنوان نام دامنه (domain name) و یا نمایش بر خط (online) که موجب فریب و گمراهی مصرف کنندگان گردد به مجازات مقرر در ماده ۷۶ قانون مذکور محکوم می گردند.متاسفانه در قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۴ ضمانت اجرای منع استفاده و یا انتقال نام دامنه گمراه کننده به مالک اصلی پیش بینی نگردیده است.
بر اساس قوانین موجود در زمینه دامنه های اینترنتی سازمان مالکیت معنوی می تواند به انواع اختلاف در حوزه مالکیت دامنه های اینترنتی رسیدگی کند که حق داوری به این گونه اختلافات از سوی icann که مسئولیت
ثبت دامنه های اصلی را دارد به سازمان مالکیت معنوی (wipo) واگذار شده است.
آنگونه که قبلا اشاره شد در حال حاضر ثبت دامنه های .ir در کشور توسط سازمان ثبت دامنه های اینترنتی کشور ایران (ایرنیک)انجام می گیرد و تمامی اختلافات در این زمینه توسط سازمان مالکیت معنوی رسیدگی می شود و پس از رسیدگی رأی صادره حتما برای مراکز دامنه ای کشوری که تحت قوانین یک کشور قرار دارند لازم الاجرا است, لیکن امکان اعتراض به رای صادره از سوی سازمان مالکیت فکری در دادگاه های داخل کشور امکان پذیر بوده و حکم صادره از سوی دادگاه های کشوری در خصوص دامنه های با پسوند .IR مقدم بر رای سازمان مالکیت معنوی می باشد.
شایان ذکر است که یکی از راه هایی که icann ونیز به طبع آن ایرنیک برای اختلافات مربوط به نام دامنه .ir در نظر گرفته است ارجاع موضوع به هیات داوری و حل اختلافات از این طریق است.آنچه که برای رسیدگی به اختلافات مربوط به نام دامنه می بایست وجود داشته باشد سه شرط زیر است:
۱-نام دامنه مشابه یا دارای تشابه گمراه کننده .با علامت تجاری یا علامت خدمتی است که مدعی نسبت به آن دارای حق است
۲-دارنده هیچ گونه حق یا منفعت مشروع نسبت به نام دامنه ندارد
۳-ثبت دامنه یا استفاده از آن با سوءنیت انجام گرفته است.
در آیین نامه حل اختلاف icann ونیز irnic منظوز از سوءنیت اینگونه آمده است:
۱-شرایطی که دلالت کند براینکه دارنده نام دامنه را عمدتا به منظور فروش, اجاره یا به هر نحو دیگر انتقال به مدعی که بایک علامت تجاری یا علامت خدمت است یا به منظور فروش , اجاره یا به هرنحودیگر انتقال به رقیب مدعی در ازای عوض ارزشمندی که افزون بر هزینه های متحمله برای امتیاز نام دامنه است به ثبت رسانده یا آن را تحمیل کرده است
۲-دارنده بدین منظور اقدام به ثبت نام دامنه کرده است که از امکان عرضه علامت در نام دامنه مربوطه توسط مالک علامت تجاری یا علامت خدمت ممانعت به عمل اورد
۳-دارنده با استفاده از نام دامنه و ایجاد مشابهت گمراه کننده باعلامت متعلق به مدعی و با ایجاد شبهه در زمینه منبع حمایت های وابستگی یا تاخیر وبگاه یا مکان خود یا ایجاد شبهه نسبت به یک محصول یا خدمت در وبگاه یا مکان خود عمدا سعی کرد که کاربران اینترنی را با قصد حصول منفعت تجاری به وبگاه یا مکان دیگر متعلق به خود جلب نماید.
از سوی دیگر وجود شرایط ذیل الذکر می تواند دارنده نام دامنه را دارای حقوق و منافع مشروع نسبت به آن نام نماید:
۱-دارنده از نام دامنه یا نامی متناظر با آن جهت ارائه مشروع کالا یا خدمات استفاده می کرده یا می تواند ثابت کند که در شرف آماده شدن جهت چنین استفاده هایی بوده است.
۲-دارنده به عنوان یک فرد پیشه یا سازمان دیگر از طریق نام دامنه حتی بدون ثبت علامت تجاری یا علامت خدمت شناخته شده است یا
۳-دارنده نام دامنه رابه نحومشروع برای مقاصد غیرانتفاعی یا عادلانه مورد استفاده قرار داده و هیچ قصدی برای حصول منفعت تجاری از جهت گمراه کردن و هدایت مصرف کنندگان یا منحرف کردن ایشان از علامت تجاری یا علامت خدمت مورد بحث ندارد.
علاوه بر بحث ارجاع اختلاف مربوط به نام های دامنه به مراکز داوری حل اختلاف راه دیگری نیز که وجود دارد ارجاع موضوع به دادگاه و پیگیری قضایی آن است.
در حال حاضر ماده ۶۶ و ۷۶ قانون تجارت الکترونیک تنها مواردی هستند که ضمن اشاره صریح به نام دامنه مجازات کیفری برای سوءاستفاده کنندگان از نام دامنه پیش بینی نموده است.
در ماده ۶۶ این قانون چنین آمده است :
به منظور حمایت از حقوق مصرف کنندگان و تشویق رقابت های مشروع در بستر مبادلات الکترونیکی استفاده از علائم تجاری به صورت نام دامنه (domain name) و یا هرنوع نمایش برخط (online) علائم تجاری که موجب فریب یا مشتبه شدن طرف به اصالت کالا و خدمات شود ممنوع و متخلف به مجازات مقرر در این قانون خواهد رسید.
ماده ۷۶ قانون تجارت الکترونیکی نیز به مجازات نقض علائم تجاری اشاره کرده و می گوید:
متخلفان از ماده ۶۶ این قانون به یک تا سه سال حبس و جزای نقدی از بیست میلیون ریال تا یکصد میلیون ریال محکوم خواهند شد.
اگر چه ماده ۷۶ مجازات مرتکب را به شرح فوق بیان نموده است لیکن این امر مانع از دستور دادگاه برای بازپس گیری دامنه توسط شخص صاحب حق نخواهد بود.
با توجه به مراتب فوق و گسترش روزافزون اینگونه دعاوی به نظر می رسد مرکز داوری مورد تأیید سازمان ثبت دامنه ای اینترنتی ایران (nic) ضرورت دارد هرچه سریعتر راه اندازی گردد چرا که در حال حاضر بنابر اعلام وبگاه nic.ir مرجع حل اختلاف در این رابطه مقامات قضایی می باشند و جای خالی این مراکز احساس می گردد.
در صورت نیاز به مشاوره حقوقی با وکلای متخصص می توانید با مشاور حقوقی پاد تماس حاصل فرمایید.
برای مشاوره حقوقی آنلاین به کانال تلگرام موسسه حقوقی پاد مراجعه نمایید. برای اطلاع بیشتر در خصوص مشاوره حقوقی رایگان موسسه حقوقی پاد با ما تماس بگیرید.
